Największym wyzwaniem dla nas, braci, było zmierzenie się z bolesną przeszłością – krzywdami zadanymi przez naszego współbrata Pawła M. członkom duszpasterstwa akademickiego Dominik w latach 1996-2000, jak również z faktem zaniedbań i braku adekwatnej pomocy osobom pokrzywdzonym przez kolejne 20 lat. W liście odczytanym w naszym kościele 7 marca prosiliśmy o kontakt wszystkie osoby, które zostały w jakikolwiek sposób zranione przez tego, jak i jakichkolwiek innych wrocławskich dominikanów. Od tego czasu sprawa została przebadana przez niezależną komisję ekspercką, a pomocą poszkodowanym i poszukiwaniem właściwej formy zadośćuczynienia zajmują się władze Polskiej Prowincji Dominikanów w Warszawie, niemniej jednak nadal jako lokalna wspólnota dominikanów z bólem i wstydem wobec ogromu krzywdy i zgorszenia pracujemy nad tym, by jakoś naprawić zło, jakie wydarzyło się w naszej wspólnocie.

Drugim ogromnym wyzwaniem była – i przez najbliższe miesiące chyba nadal pozostanie – pandemia. Do końca maja realizowaliśmy przyjęte jeszcze w ubiegłym roku postanowienia reżimu sanitarnego: by zapewnić Wam bezpieczeństwo, udział na żywo w liturgii w naszym kościele był ograniczony do osób zapisanych (by nie przekroczyć limitu miejsc), spowiedź odbywała się w otwartej kaplicy św. Józefa z zachowaniem dystansu, a wszystkie spotkania duszpasterskie były przeniesione online. Wiemy, że dla wielu z Was było to trudne, gdyż nic nie jest w stanie zastąpić osobisty, bezpośredni kontakt ze zgromadzeniem liturgicznym czy dynamikę spotkania formacyjnego na żywo. I mimo że kolejne miesiące aż do grudniowej, czwartej fali, przyniosły odrobinę normalności, to jednak wciąż funkcjonowaliśmy w cieniu pandemii oraz związanych z nią ograniczeń.

Mimo wyzwań i trudności, miniony rok obfitował w dobro, o którym chcemy Wam również opowiedzieć. Ważnymi osiągnięciami tego roku są niewątpliwie:

• jubileusz 50-lecia duszpasterstwa akademickiego Dominik, który trwał cały rok i składał się z wielu wydarzeń artystycznych i formacyjnych, a którego kulminacją było całodzienne świętowanie w niedzielę, 10 października;

• nasza obecność w internecie: transmisje i inne materiały na klasztornym kanale YouTube – m.in. nasz podcast „Czarne z białym” – uzyskały 416,361 wyświetleń (łączny czas oglądania to 103 tysiące godzin), mamy też ponad 4,500 osób obserwujących naszą działalność na Facebooku i ponad 1000 osób na Instagramie;

• remont furty i stworzenie biura (front desku) klasztoru: wierzymy, że przyszłością duszpasterstwa jest bardziej indywidualny kontakt z osobami poszukującymi swojego miejsca w Kościele, dlatego stworzenie przyjaznej przestrzeni spotkania i pierwszego kontaktu z klasztorem było dla nas tak ważne.

Wprowadziliśmy też kilka nowości do życia liturgicznego kościoła św. Wojciecha. Pierwszą nową ofertą są publicznie celebrowane nieszpory (modlitwa wieczorna), na które jako bracia zapraszamy Was codziennie z wyjątkiem niedziel o godz. 18.30. Drugą ciekawą propozycją, która integruje różne grupy działające przy naszym klasztorze, jest comiesięczna modlitwa Taizé, odbywająca się w sobotnie wieczory przy ikonie krzyża w świetle świec, dająca możliwość pełnej pokoju medytacji nad Bożym Słowem i odetchnięcia od zgiełku miasta.

Cieszy nas, że zarówno sam kościół św. Wojciecha, jak i nasz piękny, barokowy stary refektarz, przyciągają muzyków i stają się coraz bardziej pożądanymi miejscami koncertów i wydarzeń artystycznych. W minionym roku wraz z Państwową Szkołą Muzyczną im. R. Bukowskiego z ul. Podwale, rozpoczęliśmy cykl koncertów pod tytułem Muzyczny Refektarz Podwala, podczas których uczniowie i nauczyciele szkoły dzielą się swoim talentem w murach naszego dominikańskiego klasztoru. Gościliśmy również w refektarzu kilka koncertów tematycznych, m.in. noc włoskiej opery czy koncerty wiedeńskie. Z kolei muzycznymi wydarzeniami roku w kościele były zorganizowany z okazji uroczystości bł. Czesława koncert Noli me tangere (muzyczna, jazzowa opowieść o św. Marii Magdalenie) oraz październikowa wizyta Philippe’a Lefebvre’a, legendarnego organisty katedry Notre Dame w Paryżu, który akompaniował na niedzielnej Mszy o 12.00.

Pozostałe ważne dla naszej wspólnoty wydarzenia tego roku i dobre rzeczy, którymi chcemy się z Wami w skrócie podzielić, to:

• chrzest 6 dorosłych katechumenów w Wigilię Paschalną;
• wybór nowego przeora, br. Łukasza Miśko OP, w kwietniu;
• wigilia czuwania przed Zesłaniem Ducha Świętego;
• bierzmowanie 59 dorosłych kandydatów;
• wymiana oświetlenia w kościele;
• ratunkowy remont części dachu nad kaplicą bł. Czesława;
• dostosowanie naszego kościoła do wymogów przepisów przeciwpożarowych;
• rozwój programu formacji dorosłych, stacjonarnej i zdalnej;
• chrzest 16 dzieci oraz sakrament małżeństwa 7 par – choć nie jesteśmy parafią, czasami członkowie naszych duszpasterstw wybierają nasz kościół na miejsce sprawowania tych ważnych sakramentów;
• udział kilkuset par narzeczonych w trzech typach kursów przedmałżeńskich oferowanych przez nasz klasztor: 4-tygodniowym, weekendowym, oraz w Wieczorach dla Zakochanych;
• udział ponad 2000 wiernych – Was, naszych przyjaciół! – na żywo w cotygodniowych liturgiach niedzielnych, plus obecność codziennie kilkuset osób, które uczestniczą w Eucharystii, spowiadają się, modlą podczas całodziennej Adoracji Najświętszego Sakramentu, lub po prostu zaglądają na chwilę do naszego kościoła.

Chcemy Wam też podziękować za Waszą hojność! To dzięki Waszemu wsparciu możemy posługiwać u św. Wojciecha. Oprócz ofiar na bieżące utrzymanie kościoła i klasztoru w minionym roku otrzymaliśmy lub zebraliśmy:

• 223.470 zł w kwestach remontowych,
• 220.000 zł dotacji z Polskiej Prowincji Dominikanów na dostosowanie kościoła do przepisów przeciwpożarowych oraz wymianę oświetlenia,
• 52.000 zł z Miasta Wrocław na remont dachu kaplicy bł. Czesława,
• 57.208 zł na ubogich.

Wydaliśmy dotychczas m.in. następujące kwoty:

• 138.341 zł na remont dachu kaplicy bł. Czesława,
• 253.845 zł na dostosowanie kościoła do przepisów przeciwpożarowych oraz wymianę oświetlenia,
• 20.950 zł na remont furty i stworzenie biura klasztoru (tzw. front desku),
• 48.880 zł na organizacje wspierające ubogich (ich wykaz znajduje się tutaj: https://wroclaw.dominikanie.pl/wspieramy/).

Jakie mamy plany? Oczywiście chcemy nadal rozwijać naszą misję klasztoru w sercu miasta: chcemy być jeszcze bardziej dostępni dla Was z sakramentami, formacją – zwłaszcza formacją dorosłych – oraz możliwością rozmowy i towarzyszenia w poszukiwaniach. Nowym programem łączącym rozmowę o sprawach fundamentalnych ze sztuką będzie DEKALOG – DYSPUTY DOMINIKAŃSKIE, którego początek planujemy na kwiecień 2022. Chcemy też kontynuować prace konserwatorskie i remontowe, tak by nasz cenny kościół był zachowany dla kolejnych pokoleń. W tym roku planujemy przede wszystkim podjęcie prac przy kaplicy akademickiej oraz, jeśli się uda, przy dachu nad naszym barokowym refektarzem. W zmieniającej się dynamicznie rzeczywistości rynkowej będziemy też walczyć o to, by dokończyć projekt modernizacji naszych organów, m.in. poprzez instalację nowego stołu gry. Ale przede wszystkim chcemy być otwarci na Wasze potrzeby i pomysły! Niech ten rok będzie czasem rozmowy o tym, jak najlepiej możemy wspólnie tworzyć to wyjątkowe miejsce.

W imieniu wrocławskich dominikanów życzę Wam zdrowia, pokoju, radości i wszelkiego błogosławieństwa na nadchodzący Nowy Rok 2022.

Z wdzięcznością,

Łukasz Miśko OP

przeor