Zakon Kaznodziejski (Dominikanie) to nie tylko bracia i mniszki, ale również osoby świeckie. Osoby te – pozostając wierne swojemu pierwszemu powołaniu, czyli życiu w świecie: w rodzinach, małżeństwach lub pozostając w stanie wolnym ­– zostają włączone do Zakonu poprzez złożenie przyrzeczenia życia zgodnie z Regułą Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego. Cztery filary charyzmatu dominikańskiego: modlitwa, studium, wspólnota i apostolstwo to najważniejsze elementy życia świeckiego dominikanina. Zgodnie z warunkami życia świeckich uczestniczą […]

Zakon Kaznodziejski (Dominikanie) to nie tylko bracia i mniszki, ale również osoby świeckie. Osoby te – pozostając wierne swojemu pierwszemu powołaniu, czyli życiu w świecie: w rodzinach, małżeństwach lub pozostając w stanie wolnym ­– zostają włączone do Zakonu poprzez złożenie przyrzeczenia życia zgodnie z Regułą Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego.

Cztery filary charyzmatu dominikańskiego: modlitwa, studium, wspólnota i apostolstwo to najważniejsze elementy życia świeckiego dominikanina. Zgodnie z warunkami życia świeckich uczestniczą w codziennej Eucharystii, sprawują liturgię godzin (Jutrznia i Nieszpory) i odmawiają różaniec.  W ramach studium zapoznają się z dokumentami Kościoła oraz literaturą teologiczną i duchową. Świeccy dominikanie tworzą fraternie – środowiska wspólnej formacji i modlitwy afiliowane zazwyczaj przy klasztorach dominikańskich. Żyjąc w świecie włączają się w misję apostolską Zakonu, dając świadectwo tam, gdzie bracia i mniszki dotrzeć nie mogą.

Mimo, że Świeccy Zakonu Kaznodziejskiego są integralną częścią zakonu dominikańskiego, historycznie określani byli mianem Zakonu św. Dominika od Pokuty, a także III Zakonem św. Dominika. Stąd też ich potoczne określenie – tercjarze. Świeccy w zakonie przez wieki wydali szeregi świętych i błogosławionych. Wśród nich byli: św. Katarzyna ze Sieny (1347–1380) – doktor Kościoła i patronka Europy; św. Róża z Limy (1586–1617) – mistyczka z Peru, pierwsza amerykańska święta; św. Zdzisława z Moraw (1220–1252) – księżna, zwana „matką biedaków”; bł. Bartłomiej Longo (1841–1926) – prawnik, niestrudzony propagator modlitwy różańcowej; czy prawie współczesny nam bł. Piotr Jerzy Frassati (1901–1925) – patron studentów, alpinista, z ogromnym oddaniem pomagający biednym i cierpiącym mieszkańcom Turynu.

Wśród tercjarzy dominikańskich znalazło się też wielu znanych ludzi kultury, sztuki i nauki, m.in. Sigrid Undset (1882–1949) – norweska pisarka i laureatka nagrody Nobla, Louis de Funès  (1914–1983) – francuski aktor komediowy, Anna Kamieńska (1920–1986) – polska poetka, prof. Stefan Swieżawski (1907–2004) – historyk filozofii, znawca św. Tomasza z Akwinu.

Obecnie w prowincji polskiej istnieje ponad 20 fraterni w Polsce oraz poza jej granicami – m.in. w Bułgarii (Sofia), na Białorusi (Witebsk) i Ukrainie (Lwów, Kijów), do których należy ponad 600 sióstr i braci.

We Wrocławiu działają dwie fraternie:

Fraternia bł. Czesława:

Fraternia Najświętszego Imienia Maryi:

 

 

Świeccy dominikanie
pl. Dominikański 2
50-159 Wrocław

Świeccy dominikanie