W samym centrum Wrocławia, zaledwie kilkaset metrów na wschód od Rynku, położony jest rozległy zespół zabudowań dawnego kwartału dominikańskiego.

W jego skład od XIV wieku do 1811 roku wchodziły klasztory Dominikanek i Dominikanów oraz dwie gotyckie świątynie. Wobec likwidacji zakonów przez rząd pruski, późniejszych rozbiórek, a przede wszystkim zniszczeń, które przyniósł ze sobą rok 1945, z dawnej świetności pozostało niewiele. Niewątpliwie najcenniejszym elementem całego zespołu, jaki dotrwał do dnia dzisiejszego, jest kościół Św. Wojciecha, istniejący w tym miejscu od XII wieku, a kryjący w swoim wnętrzu relikwie jednego z głównych patronów naszego miasta, Błogosławionego Czesława, który według legendy, ocalił w 1241 roku prawobrzeżną część Wrocławia przed najazdem mongolskim. Pomimo wielkich zniszczeń ostatniej wojny, ocalała jednak Czesławowa kaplica, która jest jednym z najcenniejszych zabytków późnego baroku w naszym mieście i po dziś dzień dowodem trwania kultu pierwszego dominikańskiego przeora we Wrocławiu. Dbają o to, od ponad 600 lat, jego Współbracia, którzy na początku lat 50, po 140 latach przerwy, powrócili do Wrocławia, odbudowali kościół i rozpoczęli ożywioną działalność duszpasterską, przede wszystkim wśród młodzieży akademickiej i inteligencji.

Pomimo wzniesienia w 2001 roku rozległego gmachu Galerii Dominikańskiej i połączonego z nią hotelu Panorama II, w dalszym ciągu szlachetna w proporcjach i monumentalna bryła kościoła Św. Wojciecha, wyróżnia się spośród nijakiej zabudowy tej, niegdyś tak malowniczej, części Starego Miasta i zaprasza do odwiedzenia swojego wnętrza.